De Essex North Shore Agricultural & Technical School moet redelijke wijzigingen aanbrengen in de maaltijd, inclusief het aanbieden van speciale maaltijden zonder extra kosten, om tegemoet te komen aan handicaps die het dieet van een kind beperken. Sommige handicaps vereisen mogelijk aanpassingen aan de dienstverlening tijdens de maaltijd. Een kind met diabetes kan bijvoorbeeld hulp nodig hebben bij het bijhouden van wat hij of zij eet bij elke maaltijd. We kunnen overwegen stappen te ondernemen om een maaltijdplan op te stellen binnen het maaltijdpatroon van het programma om tegemoet te komen aan veelvoorkomende handicaps. In veel gevallen kunnen handicaps worden beheerd binnen de vereisten voor het maaltijdpatroon van het programma wanneer een goed geplande verscheidenheid aan voedzaam voedsel beschikbaar is voor kinderen. In andere gevallen kunnen de behoeften van een deelnemer aan het programma met een handicap verzoeken om accommodatie inhouden die ertoe leiden dat er maaltijden worden geserveerd die niet voldoen aan het maaltijdpatroon van het programma.
Programmareglementen vereisen dat de Food Service Department van geval tot geval aanpassingen voor kinderen met een handicap doorvoert. Maar alleen als verzoeken worden ondersteund door een schriftelijke verklaring van een door de staat erkende zorgverlener, zoals een arts of verpleegkundig specialist (medische verklaring). Zie 7 CFR 210.1O(m) en 220.8(m). Daarnaast komen maaltijden die niet voldoen aan het programma-maaltijdpatroon niet voor vergoeding in aanmerking, tenzij gestaafd met een medische verklaring. SFA's kunnen er echter voor kiezen om tegemoet te komen aan verzoeken met betrekking tot een handicap die niet worden ondersteund door een medische verklaring, als de gevraagde wijzigingen kunnen worden aangebracht binnen het maaltijdpatroon van het programma. De medische verklaring moet een beschrijving bevatten van de lichamelijke of geestelijke handicap van het kind die voldoende is om de SFA in staat te stellen te begrijpen hoe zij het dieet van het kind beperkt. Het moet ook een uitleg bevatten van wat er moet gebeuren om de handicap op te vangen. In het geval van voedselallergieën betekent dit het identificeren van het voedsel of de voedingsmiddelen die moeten worden weggelaten
en het aanbevelen van alternatieven. In andere gevallen kan meer informatie nodig zijn. Als het kind bijvoorbeeld calorische aanpassingen of de vervanging van een vloeibare voedingsformule nodig heeft om aan een handicap tegemoet te komen, moet deze informatie in de verklaring worden opgenomen. Als de ENSAT Food Service Department en School Nurse van mening zijn dat de medische verklaring onduidelijk is of onvoldoende details bevat, moeten ze de juiste opheldering krijgen zodat een goede en veilige maaltijd kan worden verstrekt. SFA's kunnen overwegen gebruik te maken van de diensten van een geregistreerde diëtist, indien beschikbaar, om te helpen bij het doorvoeren van maaltijdaanpassingen, indien van toepassing. SFA's kunnen voor advies ook contact opnemen met hun overheidsinstantie
De ENSAT Food Service Department kan kosten en efficiëntie in overweging nemen bij het kiezen van een geschikte aanpak om tegemoet te komen aan de handicap van een kind. ENSAT is niet verplicht om de specifieke vervanging of andere gevraagde wijziging te bieden, maar moet een redelijke wijziging aanbieden die effectief tegemoet komt aan de handicap van het kind en gelijke kansen biedt om deel te nemen aan of te profiteren van het programma (regionale directeuren staatsdirecteuren pagina 7). een kind met een allergie voor een specifiek ingrediënt dat in een menu-item wordt aangetroffen, kan de SFA vragen om een bepaalde merknaamversie ter vervanging te verstrekken. Over het algemeen is de ENSAT niet verplicht om het geïdentificeerde merkartikel te verstrekken, maar moet het een vervangend product aanbieden dat niet het specifieke allergeen bevat dat van invloed is op het kind. Bij het bepalen van wat gepast is, moeten de leeftijd en rijpheid van het kind een rol spelen bij alle beslissingen. Jongere kinderen kunnen bijvoorbeeld meer hulp nodig hebben bij het kiezen en eten van hun maaltijden, terwijl oudere kinderen meer verantwoordelijkheid kunnen nemen voor sommige van hun voedingsbeslissingen. ENSAT is niet verplicht om wijzigingen aan te brengen die de aard van het programma fundamenteel zouden veranderen; dit echter
zou zeer zelden het geval moeten zijn. Over het algemeen moet de nadruk liggen op het werken met ouders en verzorgers om een aanpak te ontwikkelen die voor iedereen werkt.
ENSAT moet samenwerken met het personeel van de schoolmaaltijden om procedures te implementeren voor ouders of voogden om wijzigingen aan te vragen in de maaltijdservice voor kinderen met een handicap en om klachten op te lossen. Zie 7 CFR lSb.25 en 15b.6(b). Procedures die van kracht zijn om verzoeken te behandelen om studenten met een handicap in de klas te huisvesten in overeenstemming met sectie 504 of het IDEA, kunnen worden gebruikt om aan deze vereiste te voldoen. Ouders en voogden moeten op zijn minst op de hoogte worden gebracht van het proces voor het aanvragen van maaltijdaanpassingen om tegemoet te komen aan de handicap van een kind en moeten zorgen voor een onpartijdige hoorzitting om klachten met betrekking tot verzoeken om aanpassingen op basis van een handicap op te lossen. Het hoorproces moet de mogelijkheid bieden voor de ouder of voogd van het kind om deel te nemen, zich te laten vertegenwoordigen door een raadsman en het dossier te onderzoeken. Het moet ook een kennisgeving bevatten van het definitieve besluit en een procedure voor heroverweging. Zie 7 CFR lSb.25 en 15b.6(b). Procedures die van kracht zijn om verzoeken te behandelen om studenten met een handicap in de klas te huisvesten in overeenstemming met sectie 504 of het IDEA, kunnen worden gebruikt om aan deze vereiste te voldoen.