Deze middelbare school vindt succes door college-ready lessen te combineren met loopbaantraining

HATHORNE, Mass. - In een verduisterd klaslokaal op de Essex Technical High School maakt Anna Maria Miller zorgvuldige aantekeningen terwijl ze naar een ondertitelde video kijkt die is gesampled van Rwanda's beruchte 'haatradio', die de genocide op de Tutsi-minderheidsbevolking in 1994 heeft aangewakkerd. voor deze middelbare scholieren: vergelijk en contrasteer de propagandamethoden die werden gebruikt door de Hutu-meerderheid van dat land en door het Duitse nazi-regime in de jaren '30 en '40.

De volgende schooldag en slechts een paar verdiepingen lager, bevindt Miller zich in het biotechnologielaboratorium van de school, waar studenten de vaardigheden leren die ze nodig hebben voor een baan waarbij ze monsters testen op de aanwezigheid van amalyse, het eiwitenzym dat zetmeel afbreekt tot suiker. Met een pincet haalt ze voorzichtig een klein transparant vliesje van een glazen schaaltje zonder dat het blijft plakken of scheuren. "Anna heeft de meest stabiele handen", zegt een van haar klasgenoten, die de behendige overdracht observeert.

"Ik kwam hier voor beide - de training en de academici", zegt Miller over haar beslissing om naar Essex Tech te gaan. Ze is van plan om biologie te gaan studeren aan de universiteit. "Het is mijn beste kans om te doen wat ik wil."

Essex Tech is wat vroeger bekend stond als een vakschool. Massachusetts zet dat traditionele model op zijn kop door veel scholen rigoureuze academici te laten combineren met praktische loopbaantraining, nu 'loopbaan- en technisch onderwijs' genoemd. De staat investeert aanzienlijk in deze scholen, met het oog op het aanwakkeren van de economische motoren door studenten te leren hoe ze een rol kunnen spelen in hoognodige, groeiende gebieden zoals geavanceerde productie en gezondheidsdiensten. Idealiter zullen hun afgestudeerden van de middelbare school in staat zijn om werk op universitair niveau aan te pakken of meteen een goedbetaalde baan aan te nemen.

Maar het creëren van scholen die academici en training combineren, is een moeilijke evenwichtsoefening voor de staat en voor lokale districten. Carrière- en technische scholen zijn duur om te exploiteren, en het vinden van leraren met de nodige vaardigheden en kwalificaties kan een uitdaging vormen. En dan is er het schema: de studenten van Essex Tech voldoen aan dezelfde academische vereisten als hun leeftijdsgenoten op traditionele middelbare scholen, maar er wordt verwacht dat ze dit doen in 90 instructiedagen in plaats van 180. De resterende 90 dagen worden doorgebracht in beroepsgerichte 'winkels', zoals culinaire kunst, cosmetologie, landbouw, gezondheidsberoepen en bouwnijverheid, evenals planten- en dierwetenschappen. Studenten kunnen een standaard middelbare schooldiploma behalen, evenals professionele certificeringen in hun loopbaan.

"We krijgen een enorm voordeel", zegt Alex Quealy, een senior in het loodgietersprogramma, over de mogelijkheden voor dubbele kwalificaties die zijn school biedt. "Als we hier vertrekken, zijn we iedereen 10 stappen voor."

En tot nu toe levert de herverdeling van onderwijsprioriteiten op deze regionale campus die bijna 1,400 studenten bedient die afkomstig zijn uit een brede strook van de North Shore van de Bay State, grote voordelen op. Net als veel van hun collega's op vergelijkbare hoogwaardige beroepscampussen elders in de staat - en in het hele land - hebben de studenten van Essex Tech aanzienlijk minder kans om af te haken en meer kans om af te studeren, en ongeveer acht op de tien zijn van plan een postsecundaire opleiding te volgen. , zo blijkt uit de jaarlijkse verantwoordingsverslagen van de school.

Van de studenten die zich niet onmiddellijk inschrijven voor de universiteit, zullen sommigen een jaar of twee werken en dan hun opleiding voortzetten - wat niet als een probleem moet worden gezien, zei Heidi Riccio, een van de twee directeuren van de school voor loopbaan en technisch onderwijs. . De grotere maatstaf voor het succes van de school is of de afgestudeerden gelukkige en productieve burgers zijn, zei ze. "Er zijn veel verschillende levenspaden die hen daar kunnen brengen," voegde Riccio eraan toe. "Het is onze taak om onze studenten te helpen erachter te komen wat er mogelijk is."

Doelgericht zou het klimaat van de school misschien het best omschrijven. Hoewel ze niet immuun zijn voor de sociale kliekjes en incidenteel onvriendelijk gedrag dat kenmerkend is voor de adolescentie, zeiden Essex Tech-studenten en docenten dat deze gevallen zeldzaam en relatief klein zijn. "Ik denk dat als je hier een echte pestkop probeert te zijn, niemand je zelfs maar serieus zal nemen", zegt Dylan Jenkins, een junior in het Natural Resource Management-programma.

Op een maandag begin januari speelt Essex Tech een inhaalslag nadat winterstormen een vierdaags weekend dwongen. Equine Science-studenten leiden de paarden van de school naar een groot omheind weiland, waar ze als veulens door de verse sneeuw rollen. In een nabijgelegen gebouw controleren studenten Diergeneeskunde cavia's, konijnen, reptielen en ratten.

En in de enorme machinewerkplaats werken studenten zelfstandig en in teams aan hightech apparatuur ter waarde van miljoenen dollars, waarbij "ze een hoog niveau van wiskundige vaardigheden nodig hebben om een ​​blauwdruk te kunnen lezen, te ontwerpen en te programmeren", aldus gevorderden. productieleraar David Bailin. “Maar ze moeten ook samen problemen oplossen, samenwerken. Als ze de industrie in gaan, willen we dat ze weten hoe ze moeten denken.”

Studenten brengen vijf opeenvolgende instructiedagen door in kernklassen zoals wiskunde en Engels, en schakelen vervolgens over naar vijf opeenvolgende dagen in hun beroepsopleidingen. "Onze academische lessen leren ons wat we moeten weten", zegt Caroline DeGrappo, een senior in het programma Diergeneeskunde. "De winkellessen bereiden ons voor op wat we moeten kunnen."

Het gesplitste schema houdt verveling op afstand, zeggen studenten, terwijl docenten beweren dat het hen ook scherp houdt. "Er is nooit teveel tegelijk", zegt DeGrappo, die van plan is een dierenarts voor grote dieren te worden. "In je winkel ben je de hele dag met dezelfde kinderen, maar in de academische wereld rouleer je met verschillende studenten - het breekt academisch en sociaal mooi."

Wat in dat schema ontbreekt, is het gebruikelijke rooster van keuzeklassen die de instructie-uren zouden hebben gevuld die nu aan winkeltraining worden besteed, legt Thomas O'Toole, academisch directeur van Essex Tech, uit. "Dat is de afweging die studenten moeten maken om hier te komen," zei O'Toole. "Er zijn maar een beperkt aantal uren in een schooldag, en we vullen ze allemaal."

Essex Tech, geopend in 2014 toen twee bestaande beroepsopleidingen werden geconsolideerd, bereidt zich voor op het afstuderen van de eerste hogere klas die hun hele middelbare schoolcarrière op de nieuwe campus heeft doorgebracht. Studenten komen uit 17 'zendende' districten en andere omliggende gemeenschappen die nog geen vergelijkbare beroepsopleidingen hebben.

De studenten van de school zijn overwegend blank (in overeenstemming met de North Shore-gemeenschappen die het bedient), met vrouwen die ongeveer 60 procent van de totale inschrijving uitmaken. De grootste populatie gekleurde studenten is Spaans, met ongeveer 12 procent. Iets meer dan 18 procent van de leerlingen van de school is economisch achtergesteld. Een vergelijkbaar percentage ontvangt speciale onderwijsdiensten, vergelijkbaar met het gemiddelde over de gehele staat voor middelbare scholen. Over het algemeen wordt een derde van de leerlingen van de school geïdentificeerd als 'hoge behoeften', een aanduiding die leerlingen uit het speciaal onderwijs en Engelstalige leerlingen omvat, leerlingen die in pleeggezinnen zijn of uit huishoudens komen die staatssteun ontvangen met voedsel of huisvesting, en leerlingen uit economisch achtergestelde groepen. gezinnen. Het toelatingsteam zegt dat het op alle fronten zoekt naar een diverse studentenpopulatie, inclusief sociaaleconomisch, geslacht, ras en academische vaardigheden.

Het door de staat goedgekeurde toelatingsbeleid van Essex Tech houdt onder andere rekening met eerdere academische prestaties, aanbevelingen van docenten en een persoonlijk interview. Vorig jaar behandelde Essex Tech bijna 1,300 aanvragen voor minder dan 400 stoelen, volgens het toelatingsbureau van de school.

Dat er niet genoeg zitplaatsen zijn op scholen zoals Essex Tech voor elke student die er een wil, is een verdienste van het model en van de evolutie van carrière en technisch onderwijs, zei David Driscoll, die van 1999 tot 2007 de onderwijscommissaris van Massachusetts was. de evolutie is versneld sinds 2001, toen de staat een vereiste invoerde dat studenten slagen voor een landelijke beoordeling (bekend als de MCAS) om een ​​middelbare schooldiploma te behalen. Middelbare scholen voor beroepsonderwijs vroegen om vrijstelling van de nieuwe regel, maar de staat hield stand en dwong die campussen om "hun academische spel op te voeren", zei Driscoll. "Het is duidelijk dat dat zijn vruchten afwerpt."

MCAS-scores van Essex Tech gestaag zijn gestegen sinds de opening van de campus, en de overgrote meerderheid van de studenten voldeed of overtrof de staatsnormen voor basisvaardigheid in lezen, wiskunde en wetenschappen in 2017. Vorig jaar meldde iets meer dan de helft van de hogere klas van Essex Tech dat ze op weg waren naar vierjarige hogescholen . Nog eens 18 procent was van plan tweejarige colleges te volgen, terwijl 30 procent zei dat ze volgens de school zouden gaan werken.

Zeker, het volgen van langetermijnresultaten voor middelbare scholieren is een uitdaging voor docenten en onderzoekers die de effectiviteit van instructiemodellen willen afwegen. Essex Tech-functionarissen zeggen dat ze opties bespreken om contact te houden met afgestudeerden om de toekomstige methoden van de school beter te informeren.

De school weet wel dat veel studenten zijn ingehuurd door dezelfde werkgevers die hen begeleidden tijdens hun schoolstages, zei Riccio, en instapposities hebben kunnen omzeilen.

"Ze verdienen $ 18 per uur in plaats van [het staatsminimumloon van] $ 11, " voegde Riccio eraan toe. “Voor veel van onze studenten betekent dat dat ze voor zichzelf kunnen zorgen.”

De staat gebruikt zijn $ 45 miljoen Skills Capital Grant-programma om te verbeteren en het beroepsonderwijs uitbreiden, zei James Peyser, minister van Onderwijs van Massachusetts. Aangezien de meeste banen na de middelbare school enige training vereisen, zo niet een volledige hbo-opleiding, "is dit geen eenmalige deal waarbij je je dosis onderwijs of technische training krijgt terwijl je op de beroepsschool zit en dan je 'We zijn klaar', zei Peyser. "Het is duidelijk een continuüm, en we moeten studenten kansen kunnen bieden - zelfs als ze volwassen worden en goede werkers worden - om ze na te streven."

Gabriella Okparaoko werd aangenomen op twee hooggeplaatste handvestscholen voor universiteitsvoorbereiding. Maar in plaats daarvan koos ze voor Essex Tech, waar ze nu junior is in het Automotive Technology-programma. Ze zet haar eerste wekker van de dag op 5 uur om er zeker van te zijn dat ze de bus van 25 uur kan halen voor een rit van een uur naar school. Okparaoko, die werktuigbouwkundig ingenieur wil worden, is ondanks de lange uren blij met haar beslissing.

"Ik denk niet dat ik naar een gewone school had kunnen gaan - ik kijk uit naar mijn winkellessen, en heen en weer gaan [tussen tracks] betekent dat ik altijd klaar ben voor het volgende niveau in academici," zei ze. "Dat is een groot pluspunt voor mij."

Omdat ze van plan is zich aan te melden bij concurrerende hogescholen (Georgia Tech is haar eerste keuze), houdt Okparaoko rekening met haar academische cv. Ze gaat in de zomer naar het North Shore Community College en heeft al studiepunten verzameld in filosofie, Engels en televisie- en radioproductie. Er zijn clubs en activiteiten waar ze aan mee zou doen als ze tijd had, maar voorlopig beperkt ze zich tot het atletiekteam van de school: "Ik ben echt dol op kogelstoten," zei ze.

Een van de manieren waarop de school heeft geprobeerd studenten aan te moedigen hun opties open te houden, is door lessen in college-seminarstijl te introduceren, zoals de cursus Genocidestudies, die momenteel een keuzevak op honoursniveau is. Leraar Engels Justin Bilton en geschiedenisleraar Jason Stark creëerden en gaven samen les aan de klas. Bilton had het onderwerp bestudeerd als onderdeel van zijn afstudeerwerk aan de Salem State University en woonde later een workshop voor docenten bij in het US Holocaust Memorial Museum in Washington. De grootmoeder van Stark ontsnapte in 1939 uit Duitsland, hoewel veel naaste familieleden, waaronder haar ouders en broer, omkwamen in nazi-concentratiekampen. Terwijl ze hun respectieve achtergronden bespraken, vroegen de twee leraren zich af of er een manier was om studenten een dieper begrip van genocide te geven dan wat werd gedekt door de educatieve "kaders" van de staat - Massachusetts' versie van de Common Core-normen.

Historische documenten en literaire fictie vormen het curriculum. Verslagen uit de eerste persoon, zoals een opname van de grootmoeder van Stark die haar oorlogservaringen beschrijft en een bezoek aan de school door een Rwandese overlevende van de genocide, helpen om het materiaal op een schaal te houden die studenten kunnen begrijpen, zei Bilton.

Een veelgehoord refrein onder Essex Tech-personeel is dat sommige kinderen hun 'winkelbrein' en hun 'academische brein' lijken te hebben, en dat die twee elkaar niet vaak genoeg overlappen, iets wat de school probeert te veranderen. Toch zeggen sommige studenten dat ze al verrassende verbanden hebben gevonden tussen de genocideklas en hun beroepsopleiding. Emily Brown, een senior die duurzame tuinbouw studeert, zei dat het een krachtig moment voor haar was om te horen dat boerderijen en boeren vaak onderdeel waren van genocides – hetzij als waardevolle prijzen die in beslag konden worden genomen of als middelen voor dwangarbeid.

Het is een uitdagend curriculum voor middelbare scholieren, zei O'Toole. Maar de hoge lat heeft de interesse van studenten niet ontmoedigd: de klas is zo populair geworden dat volgend jaar twee secties worden aangeboden in plaats van slechts één, en het zal worden opgewaardeerd tot een cursus met studiepunten, zodat meer studenten kunnen passen het in hun schema's als ze ervoor kiezen, voegde hij eraan toe.

"We proberen die oude mantra te doorbreken van 'je stuurt je kind naar een technische school omdat ze niet naar school kunnen'", zei Stark. "Onze kinderen kunnen niet alleen 'naar school gaan', maar ze kunnen het ook op een hoog niveau doen."

Hoogwaardig beroeps- en technisch onderwijs is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd. Maar experts zoals Nancy Hoffman, een senior adviseur van de non-profitorganisatie Banen voor de toekomst, zeg maar het hands-on leren dat inherent is aan loopbaanprogramma's kan jonge mensen vaak motiveren op een manier waarop leerboeken en toetsen dat niet kunnen. Studenten moeten zowel het 'waarom' van wat ze doen als het 'hoe' weten, voegde ze eraan toe.

Tijdens een drukke week begin januari was dat precies de les van de dag voor studenten van het bouwtechnologieprogramma van Essex Tech. Bij een Habitat for Humanity-huis dat in een nabijgelegen stad wordt gebouwd, zouden studenten een badkamerverlichting installeren. Maar ze ontdekten dat er leidingen achter de aangewezen muur waren aangelegd - een verandering die niet terug te vinden was in de plannen die ze hadden gekregen. In kleinere residentiële projecten, vooral projecten zoals deze waar meerdere teams van vrijwilligers aan wisselende schema's werken, is het niet ongebruikelijk om dit soort uitdagingen aan te gaan, zei Essex Tech-elektriciteitsleraar Chris Xerras. De tegenslag zorgde voor een leerzaam moment dat hij moeilijk zou herhalen in de klas. ("Het activeert hun kritisch denken - als er een probleem is, hoe reageer je daarop?" Zei Xerras daarna.)

Terwijl zijn studenten mogelijke oplossingen bespraken, herinnerde Xerras hen eraan dat sommige parameters niet konden worden gewijzigd. “We moeten ons nog houden aan … wat? Waar moeten we ons aan houden?” hij vroeg.

'De code', antwoordden verschillende van zijn studenten bijna in koor, verwijzend naar de overheidsvoorschriften voor gediplomeerde elektriciens.

"Heel goed, dat klopt helemaal - we moeten de code volgen", zei Xerras. "Omdat de inspecteur binnenkomt om te controleren of we dit correct hebben gedaan."

Dit zijn het soort praktijkervaringen die studenten bijblijven, zegt Hoffman van Jobs for the Future: "Als je op zoek bent naar betrokken studenten, zul je ze vinden wanneer ze de fundamentele vaardigheden die ze hebben verworven, toepassen in actie. Met kwalitatief hoogstaand loopbaan- en technisch onderwijs is de kans groot dat dit kan gebeuren.”

Dit verhaal is geproduceerd door Het Hechinger-rapport, een non-profit, onafhankelijke nieuwsorganisatie gericht op ongelijkheid en innovatie in het onderwijs. Meld je aan voor onze nieuwsbrief.